Sadece Rastlantısal...

            Atilla Şanbayın bu şerini çox sevirəm."Beni tutan sen degilsin,Ben,O rastlantilardan        
             vazgecemiyorum..." Çox gözəldir.Dəfələrlə bezmədən oxuya bilərəm.Gözəl hisslərlə paylaşıram)

                            Sadece Rastlantısal.

Gidesim var buralardan

Gidemiyorum...

Olur ya,bir telefon acipta

Kahve icmek istersen,

Hemen gelebilecek kadar

yakininda olmak istiyorum...

Ve ruzgarin

Kokunu tasiya bildigi

mesafede kalmak...

Seninle ayri zamanlarda

Ayni kaldirimlara

basmak da guzel,

Belki bir kitapcida,

yeni cikan bir kitaba

Senden hemen sonra dokunmak...

Farkli gunlerde ayni vapura binmek,

Ayni memurdan jeton almak,

Ayni martiya simit atmak

Ama karsilasmamak...

Gazeteciden aldigim para ustunde,

Belki senin verdigin bir bozukluk vardir,

O parayi,bir cakil tasini

buyuklerin asla anlamadigi bir tutkuyla

Cebinde tasiyan bir cocuk gibi,

Cebinde tutmak...

Bir ustgecidin trabzaninda biraktigin

Avcunu,senden sonra

oksamak....

Iyi yikanmamis bir bardakla gelen cayi,

O bardagi daha once senin

kullandigini umarak,

Keyifle yudumlamak...

"Koca sehir bu rastlantilar icin cok buyuk"diyebilirsin...

Ama bu sehir,

sana ilk rastladigim gun de

Ayni buyuklukteydi...

NEYSE...

Gidesim var buralardan,

Gidemiyorum...

Beni tutan sen degilsin,

Ben,

O rastlantilardan vazgecemiyorum...

                                              

Atilla Şanbay....